Ovu vest potvrdila je španska Valencija putem društvenih mreža u kojoj je Vuković takođe ostavio neizbrisiv trag i proglašen je najboljim trenerom u istoriji kluba.
Najveći uspeh u karijeri mu je bila srebrna medalja sa ženskom reprezentacijom Jugoslavije 1990. godine na Svetskom prvenstvu u Maleziji.
Malezija 1990: SREBRNA MEDALjA – Anđelija Arbutina, Bojana Milošević, Danijela Ilić, Danira Nakić, Eleonara Vild, Kornelija Kvesić, Mara Lakić, Nina Bjedov, Razija Mujanović, Slađana Golić, Tima Džebo, Vesna Bajkuša. SELEKTOR: Mihajlo Vuković
Vuković je kao selektor ženske juniorske reprezentacije Jugoslavije 1984. godine osvojio zlatnu medalju na Balkanijadi. Bio je selektor ženske seniorske reprezentacije Jugoslavije 1989. i 1990. godine i u 29 utakmica zabeležio je 25 pobeda.
Pre toga, kao pomoćnik Milana Cige Vasojevića, na Olimpijskim igrama 1988. u Seulu dao je značajan doprinos još jednom antologijskom uspehu naše ženske reprezentacije – osvajanju srebrne medalje.
Miki koji je rođen u selu Miločaj pokraj Kraljeva, igračku karijeru počeo u Slogi, a zatim je nastavio u tuzlanskom Jednistvu gde je napravio prve trenerske korake kao trener mlađih kategorija muškog tima. Potom je 80-ih godina seo na klupu ženskog košarkaškog tima s kojim je osvojio titulu šampiona Evrope 1989. U nezaboravnom finalu odigranom 20. marta 1989. godine, Tuzlanke su u Firenci porazile slavni Primigi rezultatom 74:70.
U prvoj polovini poslednje decenije prošlog veka bio je trener košarkašica španske Godele s kojom je činio čuda. U čak četiri uzastopna navrata je devojke iz Valensije doveo do finala Evrolige (1992-1995), a dvaput do titule prvaka Evrope (1992, 1993). Posebno je impozantna sezona 1991-1992 koju je njegov tim završio sa sva tri trifeja u rukama (Kup šampiona/Evroliga, Prvenstvo španije, Kup kralja) i to bez poraza!
U leto 1995. godine Vuković je seo na klupu košarkaša Valensije i počeo da postavlja moderno temelje današnjeg kluba. Već u debitantskoj sezoni je Valensiju vratio u ACB ligu, da bi 1998. ispisao put do prvog trofeja u istoriji muškog kolektiva – Kup kralja.
Pod njegovim vodstvom Pamesa Valensija je došla i do prvog evropskog finala. Borila se za trofej Saporta Kupa 1999. godine, ali je poražena od Benetona.
Nakon okončanja trenerske karijere ostao je u košarci, pa je tako bio sportski direktor Ros Kasaresa u periodu do 2002. godine, a onda je od 2005. do 2009. godine radio kao sportski direktor i tehnički sekretar Valencije.
Zbog svih uspeha koje je ostvario sa ekipama, klub i grad su nazvali jednu salu po njegovom imenu.
