Tom prilikom plaketa je uručena i ženskom košarkaškom klubu, koji je tokom svog postojanja ostvarivao odlične rezultate i iznedrio neke od najboljih košarkašica Jugoslavije, a kasnije Srbije.
Ženski košarkaški klub postoji gotovo od samog osnivanja košarkaške sekcije Radničkog, a pedesetih godina prošlog veka košarkašice su počele da probijaju svoj put ka vrhu jugoslovenske košarke.
Već 1960. godine osvojile su prvi Kup Jugoslavije, da bi već naredne godine osvojile i titulu prvaka države.
Od 1961. do 1968. godine osvojile su čak pet državnih prvenstava, a izuzetak su 1963. godina, kada su osvojile treće mesto i 1967. kada su bile druge.
Klub je ubrzo ugašen zbog finansijskih problema, da bi se nekoliko decenija kasnije ponovo formirao i okupio novu generaciju košarkašica na Crvenom krstu.
Danas, Radnički je standardni učesnik Druge ženske lige Srbije, koji ima ambiciju da u narednim sezonama dođe i do najvećeg ranga takmičenja u Srbiji.
Ono što čini poseban ponos jeste činjenica da je, osim plakete koja je dodeljena klubu, i nekoliko košarkašica prve selekcije Radničkog dobilo ova priznanja, za svoj doprinos klubu, ali i ženskoj košarci u Jugoslaviji. Jelica Kalenić, Spomenka Milojević Lazarević, Milica Radovanović Tojagić, Mirjana Maksimović, Nada Jovičić, Bosiljka Pešić, Biljana Nešić, Zagorka Žeravica, Ljubica Radulović i Slavenka Đurić (kojoj je priznanje dodeljeno posthumno) činile su ekipu Radničkog koja je osvojila sve navedene titule, a ujedno su bile i reprezentativke Jugoslavije koje su svojoj zemlji donele brojne medalje sa evropskih i svetskih takmičenja, čime su ispisale najlepše i najuspešnije stranice istorije kluba.
